Albüm: Like All Before You Süre: 43 dakika Plak şirketi: Cult Records Yayın tarihi: 20 Eylül 2024Julian Casablancas’ın The Strokes’a paralel projesi The Voidz’un üçüncü albümü<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/album/7h0Y4HcaDsuLnXeYmvY7ai?si=8753bda02b234769" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Like All Before You</a> çıktı. Jeff Kite, Alex Carapetis, Amir Yaghmai, Jake Bercovici ve Jeramy “Beardo” Gritter’dan oluşan, Casablancas liderliğindeki grup, bu yeni uzunçalarda birbirine hiç benzemeyen 10 şarkıyı ardı ardına sıralamış. Şarkıların dağınık doğası ve oldukça vasat sözleri, albümü dinlemesi çok zor bir hâle getiriyor.Albüm boyunca, emo, caz, metal, new wave, garaj rock gibi birçok müzik türünün yarattığı karmaşaya Casablancas’ın autotune vokalleri eşlik ediyor. Bu deneysel yaklaşım, bazı hayranlar için yenilikçi olabilir ama çoğu dinleyici için yorucu bir dinleme deneyimi sunuyor. Casablancas’ın performansı, müzik endüstrisinin içinde yer almaktan pek de keyif almadığı izlenimini vermeye devam ediyor.&nbsp;Charli XCX’in remiks albümünde seslendirdiği<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/11J4S7N9cyB1Xvx2ClzTkt?si=7d5de6bc80424a52" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Mean Girls</a>’ün projenin en kötüsü olarak değerlendirilmesi buna iyi bir örnek.The Voidz’in karakteri de Casablancas’ın kişiliği gibi kararsız bir hâlde. Evet, albümün promosyon döneminde normalden çok daha fazla röportaj verdiler ama satır aralarında imzaladıkları bir sözleşme olduğu için bu uzunçaları yayınladıklarını ima ekmekten de kaçınmadılar.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">The Voidz her zaman oyun alanı oldu</h2>Julian Casablancas, The Strokes ile indie müziğin mihenk taşlarından biri olarak görülen<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/album/2yNaksHgeMQM9Quse463b5?si=f084cb3321ba476f" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Is This It</a>’i 2000’lerin başında yayınlayarak müzik endüstrisinde derin bir iz bıraktı. Bu albüm ve yakaladıkları başarı, indie gruplarının büyük plak şirketleriyle anlaşmalar yapmasına zemin hazırladı ve türün ana akıma geçişine öncülük etti. Bu süreç Casablancas’ı müzik dünyasında önemli bir figür hâline getirdi. Ancak The Strokes ve müziği, zamanla sanatçının peşini bırakmayan bir bağımlılık hâline geldi. Casablancas grubun popüler olan her şarkısından nefret etti. Hatta her seferinde Last Nite&nbsp;şarkısının kendisi için tamamen bittiğini söyledi. Bu noktada The Voidz onun için bir kaçış noktası ve müzikal anlamda özgürleşme aracı oldu, Casablancas’ın ana akımdan uzaklaşarak daha deneysel bir ses yaratma çabasını temsil etti.<img src="https://images.aposto.com/2024/10/1/1731940389082.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">2015 yılında İstanbul’da gerçekleşen One Love Festival’de The Voidz ile çalarken yaptığım röportaj sırasında da The Strokes ile çalmanın bildiği bir piyesi oynamaya benzediğini dile getirmişti:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Büyük sahneleri hiçbir zaman daha etkileyici bulmadım. The Strokes şarkılarını söylemek daha kolay. Pek performans sergilemek gibi değil orada yaptığım. Bildiğim bir piyesi oynamak gibi. The Voidz ise oyun alanı gibi. İstediğin her şeyi yapma gibi bir lüksün var. Her an her şey olabilir."</blockquote><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">The Strokes’a dair her şeyden kaçmak ister gibi</h2>Julian Casablancas, bu yeni albümde de The Voidz’u The Strokes’tan ayıran özellikleri vurgulamaya çalışıyor. Buna iyi bir örnek, Beardo ve Yaghmai'nin gitarlarının grubun kalbini oluşturan en önemli unsurlardan biri olmaya devam etmesi. Bu ikili, grubun&nbsp;sound’unu şekillendiren ve Casablancas’ın şarkılarının temellerini oluşturan karakteristik bir dinamizm yaratıyor. Geleneksel indie rock anlayışından da uzaklaşmalarını sağlıyor.<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/2L5IV1QFrY4S3A6oyO8vOq?si=9c4f0ae339c6430f" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Square Wave</a>’de bu iki gitaristin uyumlu ve yaratıcı işbirliğini işitiyoruz.<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/6deIQBN1orN0bHQUo62key?si=cbe13c4a74ed4017" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Spectral Analysis</a>, dinleyicisini uzay temalı bir atmosferin içine çekerken Casablancas, alışık olduğumuz tuhaf ses oyunlarını sergiliyor.<img src="https://images.aposto.com/2024/10/1/1731940357869.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Albümün en popüler şarkısı <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/6Y6zRzq4Vu01TiEvp0cIcI?si=1c63a1655d764aca" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">7 Horses</a>’da “Sorry I was not the man you wanted me to be / But if I could beg you maybe stop punishing me” derken hayranlarından düşündükleri adam olmadığı için özür diliyor.<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/6deIQBN1orN0bHQUo62key?si=a2c489a4069c4bbd" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Spectral Analysis</a> ise albümün en depresiflerinden. Casablancas intiharı, terk edilmeyi ve hayranlarının üzerinde yarattığı baskıyı ele alıyor. 10’u içerisinde iyi olan tek şarkı dramatik yapısı ile dikkat çeken<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/1o04v1KGFM5sBmYSAAGzeu?si=3b7da5c820414270" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Perseverance-1C2S</a>.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bu bir albüm değil, bir demo</h2>Like All Before You’da The Voidz’in alışılmış kaotik müzikal yapısının dahi sınırlarını zorluyor. Şarkılarda fazla karmaşık veya yarım kalmış gibi hissettiren fikirler birarada sunuluyor. Julian Casablancas, bu albümde her şeye karşı tepki dolu bir ergen havasında. Müzikten ne tam anlamıyla kopabiliyor ne de onunla bir bütün oluşturmayı becerebiliyor.Uzunçalar boyunca dinleyici Casablancas’ın bu içsel çatışmasını hissetmekle kalmıyor, grubun genel müzikal yaklaşımındaki kargaşaya da tanıklık ediyor. Ezcümle bu bence bir albüm değil, sanki tamamlanmamış bir demo.Casablancas’ın&nbsp;“Kariyerinde değiştirmek istediğin bir şey var mı?” soruma verdiği cevabı hatırlıyorum:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Geriye dönüp bakınca sadece çok içki içmemi değiştirmek isterdim. Bu konuda pişmanım. Hiçbir şeyin tadını çıkaramıyorsun, hiçbir şey hatırlamıyorsun. Bir şeyi telafi etmek gibiydi hep bu benim için. Alkolün verdiği yapay bir cesaret ve sosyallik içindeydim. Keşke daha az içmeyi başarabilseydim. Ama her konuda ya hep ya hiç yapısında bir insan olduğum için bu festivalde de bana verilen içki fişlerimin hepsini harcadım. Bu berbat bir şey. Kendime güvenimin daha çok olacağını bilseydim, her şeyin keyfini istediğim gibi sürebilirdim. Onun dışında bulunduğum yerde olmaktan gerçekten mutluyum, başka bir pişmanlığım yok."</blockquote>

Duende

The Strokes'un popülerliğinden pek haz etmeyen Julian Casablancas'ın oyun alanı olarak gördüğü yan projesi The Voidz’un üçüncü albümü çıktı. Arka arkaya sıralanan, birbiriyle alakasız 10 şarkının dağınık doğası ve oldukça vasat sözleri, albümü dinlemesi çok zor bir hâle getiriyor.

The Voidz'dan yeni albüm: Karman çorman şarkılar, vasat sözler

2000’li yıllara girerken bir ucu yüksek sesli amfilere bağlı gitarlar artık yeraltı (underground) sahnesinin bir parçasıydı. Ramones’in 70’lerde yaptığını 2000’lerde yapmak üzere New York’tan bir ses yükseldi. Gitarı düştüğü yerden milenyuma taşıma görevi Is This It albümüyle The Strokes’un omuzları üzerindeydi. Açtıkları bu yol kimi isimleri derinden etkiledi, kimi isimleri de derinden yaraladı. Is This It’in yayımlanmasının yirminci senesinde The Strokes, hangi isimleri etkilemiş? Onlara nasıl yollar açmış? Şöyle bir yazalım istedik.“Strokes grubunda biri olmak istedim.” diye yola çıktığını en sonra Star Treatment şarkısının giriş cümlesinde kullanarak The Strokes’tan ilham alan gruplar listesinde tepeye tabii ki Arctic Monkeys geliyor. Alex Turner, evlerinin garajına The Strokes sayesinde girdiklerini birçok kez belirtmişti. Grubun ilk işlerinde de The Strokes’un nasıl bir etkiye sahip olduğunu duymak için de sadece bir çift kulağa ihtiyaç duyulduğunu söyleyebiliriz.Güney’in The Strokes’u olarak adlandırılan Kings of Leon’dan Caleb Folowill ise grubu ilk defa gördüklerinde "rock and roll" geleneğinin izlerini The Strokes’ta buluyor ve onlar gibi olmak istediğini dile getiriyor. Sanırız bu istediğini de beraber yaptıkları Amerika turnelerinde onları gözlemleyerek elde etmiştir.Motive sağlayıcı etkisini ise&nbsp;The Killers grubunda görüyoruz. The Killers grubunun solisti Brandon Flowers’ın bir müzik dergisine verdiği röportajda, “Is This It albümünü ilk duyduğumda depresyona girdim ve üzerinde çalıştığım bir tanesi hariç (o şarkı da Mr. Brightside oluyor.) hepsini çöpe yolladım.” demesi Strokes’un The Killers grubuna etkisini gösteriyor ve yaşadıkları rekabet hakkında bizlere güzel bir detay sunuyor.Tabii en kötü etkilenen isimlerden birinden de bahsetmek gerekiyor. Yakaladıkları medya ilgisini, deri ceket giyen New Yorklular çaldırınca istedikleri ilgiyi sürdürememeleri The Strokes’un kötü etkiledikleri isimlerin başına Travis’i yazdırıyor.Toparlamak gerekirse, bu isimlerin yanında Vampire Weekend, Yeah Yeah Yeahs, The Kooks ve sayabileceğimiz onlarca yeni nesil gitar grupları sonrasında indie rock olarak tanımlanacak bu genre’ya ışık tutulmasını sağlayan The Strokes’a borçlu kalacaklar.<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/2yNaksHgeMQM9Quse463b5?si=vUyk6Bt1RDeakk-ZS5babA&dl_branch=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2021/6/2021-07-29T19:52:31.474Z.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

Gitar müziği tekrar ayağa kalkıyor.

New Yorklu 5 gencin müzik dünyasına etkileri

Pek sevdiğim grup The Strokes, 2001’in başlarında ilk EP’leri olan The Modern Age'i yayımladılar. Bu EP’lerini yayımlamalarından kısa bir süre sonra bu grubu kapmak için büyük plak şirketleri arasında teklif savaşları başladı. En sonunda ise RCA Records ile anlaştılar ve anlaştıkları yıl stüdyo albümleri olan Is This It‘i piyasaya sürdüler. İlk albümlerini yayımlamalarından sonra çoğu eleştirmen tarafından birçok olumlu eleştiriler aldılar. Çoğu ülkede ise büyük bir hayran kitlesi oluştu. Ayrıca Is This It ile Rolling Stone dergisinin tüm zamanların en büyük 500 albümü listesinde 199. olmayı başarmışlardı. Fakat bu başarılarının ardından kariyerlerinde düşüş dönemi başladı. 2003'te Room on Fire ve Ocak 2006'da First Impressions of Earth albümleri ticari açıdan benzer olsalar da Is This It kadar beğenilmedi.Son albümleri olan The New Abnormal’a gelecek olursak benim için Daft Punk ile birlikte yapmış olduğu Instant Crush şarkısıyla gönlümü tam anlamıyla fetheden Julian Casablancas albüm hakkında ''İnsanların ne beklediğini biliyorum ve bunu onlara vermekten nefret ediyorum.'' açıklamasında bulunmuştu. Yani evet, yeni albümlerinde grubun son birkaç albümlerine göre daha uyumlu göründüğü, birlikte müzik yapmaya istekli olduğu hissediliyor. En önemlisi de yaşlarını seslerine hiç yansıtmıyorlar. Fakat bu albümle de ilk albümlerindeki başarıyı yakalayamadılar. Diğer çoğu dinleyici ve eleştirmen de benimle aynı fikirde. Kendi özlerine dönme iddialarındaki bu albüm ne yazık ki istenilen gibi değil. Son albümlerini The Strokes ürünü değilmiş gibi bağımsız olarak ele alırsak evet güzel bir albüm, evet Grammy ödüllü bir albüm ama bir Is This It değil…Küçük bir not olarak da son albümlerinde yer alan Bad Decisions şarkısının klibinden de bahsetmek istiyorum. Yine bir kısa film tadında güzel ve çarpıcı bir klip olmuş. Deepfake adlı bir yapay zekâ teknolojisi kullanılmış. Bu teknolojiyle klipteki The Strokes grubu ekibindekiler bizzat kendileri değil, sadece yapay zekayla modellenmiş versiyonları. Bunlar dışında ise görüntülerin retro olması da klibi çekici yapan ayrı bir olay.The Strokes hangi şarkıyı, hangi albümü çıkarırsa çıkarsın ben dinlerim. Fakat bir daha Is This It albümü gibi olamayacağından da artık eminim.

Is This It ile ilgili hikayeler